Sakrament Święceń

1. Co dokonuje się przez święcenia?
   Ten, kto przyjmuje święcenia, otrzymuje – przez posługę biskupa – dar Ducha Świętego, który daje mu świętą władzę pochodzącą od Chrystusa. (KKK 1538)
   Być kapłanem oznacza sprawować funkcję lub urząd. Przez święcenia kapłan otrzymuje określoną moc i zostaje powołany do braci i sióstr w wierze.
2. Jakie są stopnie sakramentu święceń?
   Sakrament święceń ma trzy stopnie: święcenia biskupie (episkopatu), kapłańskie (prezbiteratu) i diakonatu. (KKK 1554, 1593)
3. Co dokonuje się podczas święceń biskupich?
   Podczas święceń biskupich kapłan otrzymuje pełnię władzy sakramentu święceń. Zostaje wyświęcony na jednego z następców Apostołów i włączony do Kolegium Biskupów. Razem z pozostałymi biskupami i papieżem jest odtąd odpowiedzialny za cały Kościół. W sposób szczególny Kościół czyni go prawdziwym i autentycznym nauczycielem wiary i pasterzem. (KKK 1555-1559)
4. Co dokonuje się podczas święceń kapłańskich?
   Podczas święceń kapłańskich biskup przyzywa mocy Ducha Świętego, aby spoczęła na kandydacie do święceń. Wyciska ona na tym człowieku nieusuwalną pieczęć, która pozostanie z nim na zawsze. Jako współpracownik swojego biskupa kapłan będzie głosić słowo Boże, sprawować sakramenty, a przede wszystkim celebrować świętą Eucharystię. (KKK 1562-1568)
   Podczas Mszy Świętej właściwy obrzęd święceń kapłańskich rozpoczyna się wezwaniem kandydatów po imieniu. Po kazaniu biskupa przyszły kapłan obiecuje biskupowi i jego następcom posłuszeństwo. Same święcenia dokonują się poprzez włożenie rąk biskupa na głowę kandydata i jego modlitwę nad nim.
5. Co dokonuje się podczas święceń diakonatu?
   Podczas święceń diakonatu kandydat zostaje ustanowiony do swoistej służby w ramach sakramentu święceń. Ma bowiem reprezentować Chrystusa jako Tego, który nie przyszedł po to, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie jako okup za wielu (Mt 20,28). Podczas liturgii święceń mówi się: przez posługę słowa, ołtarza i miłości diakoni okazują się sługami wszystkich.
   Wzorem diakona jest św. Szczepan męczennik. Kiedy w pierwotnej wspólnocie jerozolimskiej Apostołowie poczuli się przeciążeni mnogością pracy charytatywnej, ustanowili siedmiu mężczyzn do obsługiwania stołów, którzy zostali przez nich wyświęceni. Św. Szczepan, pierwszy z wymienionych, napełniony łaską i mocą, działał wiele na rzecz nowej wiary i dla dobra ubogich we wspólnocie. Po tym, jak przez stulecia diakonat był jedynie stopniem na drodze do kapłaństwa, dzisiaj jest odrębnym powołaniem zarówno dla celibatariuszy, jak też dla mężczyzn żyjących w związkach małżeńskich. Z jednej strony na nowo podkreśla się przez to służebny charakter Kościoła, z drugiej zaś chciano, aby tak jak w pierwotnym Kościele, u boku kapłanów stanął stan, który przejmie na siebie szczególne pasterskie i społeczne zadania Kościoła. Również święcenia diakonatu na całe życie odciskają na wyświęconym nieusuwalną pieczęć.
6. Kto może przyjąć sakrament święceń?
   Godnym wyświęcenia na diakona, kapłana i biskupa jest każdy ochrzczony mężczyzna, katolik, który zostanie przez Kościół powołany do tego urzędu. (KKK 1577-1578)