Historia Parafii

Parafię p.w. bł. Rafała Kalinowskiego ustanowił bp Edmund Piszcz dekretem z dnia 01 września 1988 r. Jednak znacznie wcześniej, bo w 1983r., bp Jan Obłąk, ordynariusz Diecezji Warmińskiej zwrócił się do Salezjanów z prośbą o podjęcie pracy duszpastersko-wychowawczej w Ełku. Wówczas to odpowiedzialne zadanie tworzenia salezjańskiego dzieła w Ełku powierzono ks. Henrykowi  Korzeniowskiemu sdb.

Po upływie miesiąca – 01 października 1988r. miało miejsce poświęcenie kaplicy parafialnej, która  nocą (25 na 26 listopada1989 r.) wskutek nagłego pożaru została doszczętnie spalona. Dzięki życzliwości dyrekcji Zakładu Drzewnego „Tartak” Msze Święte sprawowano w świetlicy zakładowej przy ul. Kolejowej. Bezpośrednio po pożarze  rozpoczęły się prace pod budowę obecnej świątyni.

Ważnym wydarzeniem w życiu parafii był dzień 24 listopada 1991r., gdy do budującego się kościoła wprowadzono relikwie św. Rafała Kalinowskiego przywiezione z Rzymu przez pielgrzymów uczestniczących  w kanonizacji patrona. Od tego roku parafia jest już p. w. św. Rafała Kalinowskiego.

29 kwietnia 1997r. ponownie wybuchł pożar, który tym razem zniszczył duże składy materiałów budowlanych i drewna.

27 września 1998r. Biskup Ełcki – Wojciech Ziemba uroczyście wmurował kamień węgielny. Wtedy też w warunkach budowlanych została  odprawiona pierwsza Msza św. w nowej świątyni.

08 czerwca 1999r. był jednym z najszczęśliwszych dni dla parafii – Ojciec  Święty Jan Paweł II dokonał poświęcenia świątyni  i kamienia węgielnego, który później został wmurowany przez bp Edwarda Samsela. Od tego też roku Eucharystię zaczęto  sprawować w głównej części świątyni.

07 września 2004r.  została otwarta domowa Kaplica Salezjańskiego Domu Zakonnego.

19 stycznia 2005r. dekretem Biskupa Ełckiego Jerzego Mazura SVD z części parafii św. Rafała Kalinowskiego została utworzona nawa parafia p.w. św. Faustyny, a jej administrację powierzono Salezjanom. Zgodnie z sugestią Rady Kapłańskiej Diecezji Ełckiej patronem nowej parafii została  nie święta Faustyna, lecz błogosławiony Jan Paweł II i od 17 czerwca 2013r. jest to odrębna wspólnota.

19 lipca 2006r. na budynku kościoła zamontowano wieże.

12 – 13 września 2007r.  – odbyła się peregrynacja Relikwii  św. Dominika Savio.

W 2012r. w kościele została zbudowana ściana ołtarzowa przedstawiająca scenę Przemienienia Pańskiego na Górze Tabor. Na sklepieniu świątyni wykonano freski wyobrażające: w centralnej części – życie i działalność Jezusa, po  bokach widoczne są sceny ewangeliczne.

Dzięki hojności wiernych sukcesywnie powstają piękne witraże. Pod nową piękną marmurową podłogą zainstalowano ogrzewanie. Odrestaurowano też stare ławki. Zmienił się całkowicie wystrój prezbiterium.

Przy świątyni powstały nowoczesne boiska sportowe, które jesienią  2012r. zostały oddane do użytku. Teren przy kościele  jest uporządkowany i systematycznie wymienia się ogrodzenie wokół posesji.

Przez 25 lat istnienia parafii powołanie kapłańskie realizowało wielu kapłanów, a funkcję proboszcza i dyrektora pełnili:

ks. Henryk Korzeniowski sdb – 1988 – 1991

ks. Stanisław Kutwiński sdb – 1991- 1997

ks. Jerzy Walo sdb – 1997- 2000

ks. Zbigniew Dziedzic sdb – 2000 – 2006

ks. Stanisław Marczak sdb – 2006 – 2009

ks. Tadeusz Jarecki sdb – 2009 – 2019

       ks. Marcin Koncewicz sdb – 2019 –