3. Komentarz do materiałów 33-dniowych rekolekcji

Wielka duchowa i teologiczna wartość Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny bierze się między innymi z tego, że wyraża on głębię naszej wiary i opiera się na słowie Bożym oraz nauce ojców Kościoła. Jednocześnie uwzględnia od naukę świętych oraz mistyków tamtych czasów. Tą samą metodą kierowaliśmy się w pracy nad przygotowaniem tych materiałów. Oto źródła z których korzystaliśmy:

a) Pismo Święte oraz nauka Kościoła

Taki sam cel miały przedstawione tutaj materiały. Znajduje się w nich wiele fragmentów Pisma Świętego oraz nauka Kościoła w postaci cytatów z nauczania papieży oraz fragmentów Katechizmu Kościoła Katolickiego.

b) Nauczanie św. Ludwika de Montfort oraz bł. Wilhelma Józefa Chaminade

Rzecz jasna – znajdziemy tutaj również szerokie przedstawienie nauczania świętego Ludwika de Montfort – przedstawione w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny. Uzupełnieniem nauki świętego Ludwika jest nauczanie drugiego genialnego apostoła oddania się Maryi, którym jest błogosławiony Wilhelm Józef Chaminade. Jego nauka została zawarta w dziełach dr Emila Neuberta, szczególnie zaś w książce: Mój ideał – Jezus, Syn Maryi oraz w dziele jego życia, zatytułowanym: W zjednoczeniu z Maryją.

c) Doświadczenie świętych oraz mistyków

Podobnie jak czynił święty Ludwik – bierzemy także pod uwagę naukę i doświadczenie świętych, takich jak np. Matka Teresa z Kalkuty czy o. Dolindo Ruotolo oraz mistyków, a w szczególności – dzienniki Alicji Lenczewskiej, które wydają się być cennym duchowym światłem na obecne czasy i które już dzisiaj są przez wielu uznawane za perłę literatury duchowej.

d) Objawienia Matki Bożej

Ostatnim źródłem, z którego czerpiemy światło są uznane przez Kościół objawienia Matki Bożej, a szczególnie przesłanie z Fatimy. Cały czas pamiętamy słowa, wypowiedziane w 2010 roku przez papieża Benedykta XVI: “Łudziłby się ten, kto by uważał, że prorocka misja Fatimy już się zakończyła”. Zdaniem siostry Łucji znajdujemy się obecnie w połowie wypełniania się planów Bożej Opatrzności zawartych w przesłaniu z Fatimy.

4. Jak owocnie przeżyć te rekolekcje? –  kilka wskazówek praktycznych.

I. Schemat dnia: Każdy dzień składa się z następujących elementów:

1. Modlitwa do Ducha Świętego – owocność każdych rekolekcji zależy przede wszystkich od Ducha Świętego i naszej otwartości na Jego działanie. Jedną z głównych myśli świętego Ludwika jest to, że to Duch Święty prowadzi nas do Serca Maryi, które jest Jego królestwem. Dlatego oddanie się Maryi jest niczym innym, jak szczególną łaską Ducha Świętego.    
2. Rozważanie dnia – krótkie wprowadzenie w temat dnia.
3. Lektura duchowa – nauczanie św. Ludwika, bł. ojca Chaminade, dokumenty Kościoła oraz zapiski z dzienników Alicji Lenczewskiej.
4. Światło Matki Bożej – przesłanie z Fatimy, z innych objawień Matki Bożej lub doświadczenie maryjnych świętych i mistyków.
5. Światło Słowa – krótki fragment Słowa Bożego.
6. Wezwanie dnia – zaproszenie do krótkiego ćwiczenia duchowego związanego z tematem dnia.
7. Mały wieczernik modlitwy – zaproszenie do krótkiej osobistej modlitwy.
8. Zabierz Słowo – zaproszenie do nieustannego rozważania w sercu wybranego fragmentu z danego dnia.
9. Coś na potem – niektóre dni zawierają wskazówki praktyczne dotyczące tego, jak żyć na co dzień treścią rozważań danego dnia.

II. Jak przeżywać rekolekcje – uwagi praktyczne:

• Jeśli to możliwe – pierwsze sześć punktów schematu dnia, a więc: Modlitwę do Ducha Świętego, rozważanie dnia, lekturę duchową, światło Matki Bożej, światło Słowa oraz wezwanie dnia – warto przeżyć za jednym razem. Powinno to zająć około 20-30 minut.
• Mały wieczernik modlitwy to osobny czas na krótką wewnętrzną modlitwę. Warto już wcześniej spróbować wyznaczyć sobie czas i miejsce na taką modlitwę. To powinno pomóc w organizacji dnia. Osobista modlitwa jest najważniejszą częścią rekolekcji.
• “Zabierz słowo” – to zachęta, aby po zakończeniu rozważań, zabrać ze sobą jakiś fragment i rozważać go w sercu, aż do następnej medytacji.
• “Coś na potem” – to wskazówki, do których możemy wrócić po zakończeniu rekolekcji. Mają nam one pomóc żyć oddaniem się. Dzięki temu owoce rekolekcji mogą trwać jeszcze długo po ich zakończeniu.

III. Odpowiedzi na pytania, które mogą się pojawić w trakcie rekolekcji    

1. Co zrobić, jeśli opuszczę jakiś dzień rekolekcji? Przerwać je czy kontynuować?

W takiej sytuacji najlepiej kontynuować rekolekcje, zaczynając od dnia, który się opuściło. To znaczy, że nasze rekolekcje przedłużą się o ten dzień, który opuściliśmy.

W związku z tym, o jeden dzień przesunie się również sam akt oddania.

W wyjątkowych sytuacjach – kiedy z ważnych względów osoba nie chce przesuwać dnia oddania – można opuszczony dzień nadrobić w trakcie trwania kolejnego dnia rekolekcji. Takie sytuacje warto poddać jednak rozeznaniu kapłana lub wspólnoty.

Wierność przynosi piękne owoce duchowe, dlatego zabiegajmy o tę postawę podczas rekolekcji.

• Czy każdego dnia muszę przeczytać obowiązkowo wszystkie teksty?

Nic nie musisz. Te rekolekcje to czas wejścia w Miłość Jezusa i Maryi. Podstawową zasadą jest zawsze to, aby dać się prowadzić Duchowi Świętemu. Jeśli podczas rozważań konkretnego tekstu poczujesz wewnętrzne poruszenie i przynaglenie, aby dłużej się zatrzymać przy danych słowach – zrób to. Każdy w tych tekstach może znaleźć coś innego, co go poruszy i poprowadzi. Właśnie dlatego teksty lektury duchowej są dość bogate – aby każdy mógł tam znaleźć to, czego najbardziej w danej chwili potrzebuje. Każdego dnia zrób tyle, ile możesz. Jeśli nie zdążysz przeczytać wszystkich tekstów – możesz do nich wrócić po rekolekcjach. Zachęcamy jednak z całego serca, aby żadnego dnia nie opuszczać modlitwy osobistej.

• Co jest absolutnie konieczne, żeby oddać się Matce Bożej?

Absolutnie konieczne jest tylko jedno: CHCIEĆ. Pragnienie oddania jest jedynym warunkiem koniecznym, ponieważ akt oddania jest aktem woli i dlatego wymaga decyzji woli. Spójrz na obraz relacji matki z dzieckiem: co musi zrobić dziecko, aby rzucić się w ramiona swojej mamy? Nic – musi to po prostu zrobić…    

• Czy to znaczy, że jeśli “chcę” się oddać Matce Bożej, to nie muszę przeżywać rekolekcji przygotowujących?

Warto przeżyć takie rekolekcje. Nawet jeśli już na samym początku wiesz, że chcesz się oddać – mogą ci one bardzo pomóc. Dzięki rekolekcjom twój akt może być bardziej świadomy i pogłębiony, a przez to wyda większe duchowe owoce. Jest wielka mądrość Kościoła w tym, że do najważniejszych duchowym wydarzeń w roku – przygotowujemy się duchowo. Na tym polega sens Adwentu i Wielkiego Postu. Stąd też zrodziła się praktyka odprawiania 9 – dniowej nowenny przed określonym świętem. Czas przygotowania jest czasem wielkich łask. Nie warto z nich rezygnować.

• Co zrobić, jeśli chcę się oddać całkowicie Matce Bożej, ale jednocześnie czuję jakiś wewnętrzny lęk lub mam jakieś wątpliwości?

Najważniejsze i decydujące jest to, czy tego chcesz.

Tak Pan Jezus pouczył siostrę Faustynę: “Uczucia nie zawsze są w twojej mocy, ale wola zawsze”.Przypatrz się Maryi w trakcie zwiastowania – nasze tłumaczenie mówi, że kiedy Maryja usłyszała głos anioła: “zmieszała się”. Nie jest to najlepsze tłumaczenie. Dosłownie jest tam napisane, że była roztrzęsiona, wstrząśnięta. Znaczy to, że jej uczucia szalały jak wzburzone morze. A jednak powiedziała: “Niech mi się stanie według słowa twego”. Jest to bardzo ważne pytanie, ponieważ doświadczenie pokazuje, że zły duch najczęściej podczas takich rekolekcji uderza w dwie sfery – uczucia oraz poczucie własnej wartości. Myśli typu: “Nie jestem godny/godny, aby się oddać” – mogą być rodzajem subtelnej pokusy, która ma nas odwieść od aktu oddania, który jest całkowitą klęską złego ducha.

• Co mogę zrobić, aby jak najlepiej przeżyć te rekolekcje?

Pomogą Ci w tym dwie postawy duchowe: ufność oraz duchowa czujność.

Otwórz serce poprzez wielką ufność

Pan Jezus mówi do siostry Faustyny: “Im dusza więcej zaufa, tym więcej otrzyma” oraz w innym miejscu: “Jednym naczyniem się czerpie łaski z mojego Miłosierdzia, a tym naczyniem jest ufność”. Właśnie o tej postawie mówi w Ewangelii Pan Jezus kiedy zwraca się do osób słowami: “Niech Ci się stanie według twojej wiary”. Zanim zaczniesz rekolekcje oraz w czasie ich trwania – rozszerzaj swoje serce poprzez ufność. Spodziewaj się, że te 33 dni będą czasem wielkich łask. Tereska od Dzieciątka Jezus lubiła mówić, że dusza:“otrzymuje od Boga dokładnie to, czego się po Nim spodziewa”. Spodziewaj się wielkich łask.

 Trwaj w postawie duchowej czujności

Pan Bóg jest wszechmocny i może udzielać Ci przez te 33 dni łask w najbardziej niespodziewany sposób. Materiały, które przygotowaliśmy są tylko skromnym, ubogim, ludzkim narzędziem, które ma ci pomóc. Pan Bóg może Ci jednak udzielać łask i świateł na wiele różnych, innych sposobów. Może to czynić przez czytania słowa Bożego z danego dnia, przez osoby, które spotkasz lub przez sytuacje, których doświadczysz. Dlatego przez te 33 dni – WSZYSTKO, CO CI SIĘ PRZYDARZA, TRAKTUJ JAK REKOLEKCJE. Trwaj w postawie, do której Pan Jezus tak często wzywał swoich uczniów w słowach: “Czuwajcie i módlcie się!”.

To tyle celem wprowadzenia. Reszta jest łaską.