Regularne odwiedziny chorych w naszej parafii odbywają się w pierwszy piątek miesiąca w godzinach porannych. Niezależnie od tego, można poprosić o posługę sakramentalną o każdej porze.
Przed przyjściem szafarza należy przygotować w domu stół nakryty białym obrusem, świece i, ewentualnie, wodę święconą.
Warto, żeby w obrzędach sakramentu chorych lub udzieleniu Komunii świętej uczestniczyli wszyscy domownicy. Mogą oni przy tej okazji również przyjąć Komunię świętą.
Gorąco zachęcamy z możliwości częstego przyjmowania Eucharystii przez chorych w domach dzięki posłudze nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej.
Dlaczego Jezus tyle uwagi poświęcał chorym? Jezus przyszedł po to, aby ukazać miłość Bożą. Często czynił to w sytuacjach, kiedy człowiek czuje się szczególnie zagrożony: w czasie naszej słabości wywołanej chorobą. Bóg chce, żebyśmy byli zdrowi na ciele i duszy, żebyśmy ponadto byli ludźmi wierzącymi i żebyśmy rozpoznawali przychodzące królestwo Boże. [KKK 1503-1505]
Niekiedy trzeba się naprawdę rozchorować, żeby doświadczyć, że zdrowi czy chorzy najbardziej potrzebujemy jednego: Boga. Poza Nim nie żyjemy. Dlatego chorzy i grzesznicy mają pewien wyjątkowy instynkt tego, co najistotniejsze. Już w Nowym Testamencie właśnie chorzy szukali bliskości Jezusa, każdy starał się Go dotknąć, bo moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich (Łk 6,19).
Dla kogo przewidziany jest sakrament namaszczenia chorych? Sakrament namaszczenia chorych może przyjąć każdy wierzący, którego zdrowie znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie. [KKK 1514-1515, 1528-1529]
Namaszczenie chorych można przyjmować wielokrotnie. Dlatego nie jest niczym bezsensownym, żeby także młodzi ludzie prosili o ten sakrament, gdy na przykład czeka ich trudna operacja. W takich okolicznościach wielu chrześcijan łączy namaszczenie chorych ze spowiedzią (czasem z całego życia). Chcą, gdyby taka była wola Boża, stanąć przed Nim z czystym sumieniem.
W jaki sposób udziela się sakramentu namaszczenia chorych? Istotą obrzędu tego sakramentu jest namaszczenie świętym olejem czoła i rąk, czemu służą odpowiednie modlitwy. [KKK 1517-1519. 1531]
Co sprawia namaszczenie chorych? Namaszczenie chorych obdarza pociechą, pokojem i siłą oraz ściśle jednoczy chorego w jego niedomaganiu i cierpieniu z Chrystusem. Bowiem Pan wziął na siebie nasze lęki i na swoim ciele poniósł nasze bóle. U niektórych namaszczenie chorych powoduje cielesne uzdrowienie. Jeśli jednak kogoś Pan zechce powołać do siebie, w sakramencie namaszczenia chorych obdarza go siłą w walce z ciałem i w zmaganiach duchowych w tym ostatnim okresie życia. W każdym wypadku namaszczenie chorych powoduje odpuszczenie grzechów. [KKK 1520-1523, 1532]
Wielu chorych obawia się tego sakramentu i odsuwają go na ostatni moment, ponieważ uważają, że jest rodzajem wyroku śmierci. Jest tymczasem dokładnie odwrotnie: namaszczenie chorych to rodzaj polisy na życie. Chrześcijanin towarzyszący choremu powinien usuwać te fałszywe obawy. Najczęściej bardzo ciężko chorzy intuicyjnie czują, że w tej chwili nie ma nic ważniejszego, niż natychmiast przylgnąć do Tego, który pokonał śmierć i jest samym życiem: do Jezusa Zbawiciela.
Kto może udzielać sakramentu namaszczenia chorych? Namaszczenia chorych mogą udzielać tylko biskupi i kapłani, ponieważ to sam Chrystus działa przez ten sakrament mocą ich święceń. [KKK 1516, 1530]
Co to jest Wiatyk? Wiatyk to ostatnia Komunia święta, którą człowiek przyjmuje przed śmiercią. [KKK 1524-1525]
Rzadko kiedy Komunia jest tak potrzebna w życiu, jak w tym momencie, kiedy człowiek wyrusza w drogę, aby skończyć swoje ziemskie życie: w przyszłości będzie miał tylko tyle życia, na ile będzie zjednoczony (w komunii) z Bogiem.